Manuel Antonio, kiespijn en walvissen
Blijf op de hoogte en volg Messica
24 Augustus 2014 | Costa Rica, Uvita
Vanuit de koude bergen kwamen we in de toeristische kustplaats Manuel Antonio aan. Of liever gezegd een klein plaatsje daar vlakbij want eerstgenoemde is de naam van het National Park. Ons hotel grensde aan het park en vanaf ons balkon keek je zo het regenwoud in. Ervoor lag het zwembad dus Noëlle ook weer gelukkig. Hoewel de temperatuur weer aangenaam warm was (36 gr.) viel er ook meestal in de namiddag veel regen. De luchtvochtigheid was gisteren 93%, alles is klam en niets droogt maar ach het is warm dus so what. De activiteiten moesten dus in de ochtend worden gepland. De volgende ochtend werd het meteen een bijzondere activiteit. De dag ervoor had ik namelijk bij het flossen een stuk kies of vulling meegetrokken. Resultaat een krater van een gat tussen mijn kiezen wat het nuttigen van voedsel toch een stuk minder plezierig maakte. Op naar de tandarts een dorp verderop. Nu was dat op zich wel een beetje spannend want waar kom je terecht? Onder een golfplatendak hutje met een vierdehands tandartsstoel en een trapboor uit 1890 om over hygiene nog maar niet te spreken of is het een tandarts 2.0 uit de Startrek serie? Je weet het niet. Gelukkig bleek het een redelijk moderne praktijk te zijn en was het bezoek zeer aangenaam en dat was niet alleen omdat mijn kies tijdelijk werd gevuld. De dames zullen na het zien van de foto dit wel begrijpen. En hij was niet alleen leuk maar nog lief en zachtaardig ook. Kortom een extra excursie voor 30 dollar (een koopje voor zo'n vulling) voor mij alleen zullen we maar zeggen!
De echte excursie werd natuurlijk een bezoek aan het National Park. Hier hebben we eindelijk luiaards gezien. Je hebt inderdaad rustig de tijd om de camera te pakken want ze bewegen in slow motion hoog in de bomen en dus lastig te vinden maar toch gelukt. Ook wasberen en veel apen gezien die zomaar voor je langs slingeren of springen dus je moet geen hartklachten hebben. Met een flinke klim naar een uitzichtpunt en 3 liter zweet armer had het hele gezin, een enkeling misschien iets meer, de totale workout van de dag weer gedaan. De hardloop outfit is de koffer helaas niet uit geweest. Te warm en/of te slechte wegen of te gevaarlijk. Je ziet het ook niemand doen dus het zal hier niet zo gezond zijn denk ik. In Nederland trainen we de kilo's er wel weer af. Edwin heeft nog geprobeerd een boottocht te boeken want hij wil heel graag nog een keer op zee vissen maar de prijzen liegen er niet om. Costa Rica heeft het toerisme ontdekt en je wordt hopeloos getild. 800 dollar voor een half dagje vissen is net iets teveel. Jammer. Ook de prijzen voor bijvoorbeeld het park zijn voor buitenlanders bijna 3,5 keer zoveel dan voor de Costaricanen zelf. Over discriminatie gesproken. Overigens klagen de inwoners zelf ook dat alles zo duur is voor ze. Ze moeten overal belasting voor betalen maar ik zie dat nou niet bepaald terug in het land. Er heerst veel armoede buiten de steden.
Na Manuel Antonio zijn we naar de alweer één na laatste bestemming gereden: Uvita ook gelegen aan de kust van de Stille Oceaan. We zitten in een lodge in het woud met een gruwelijk mooi uitzicht over de baai. Tijdens het ontbijt kun je de walvissen in de zee zien zwemmen. Voortdurend zit ik met de verrekijker over de oceaan te turen af en toe opgeschrikt door een aap die over de balustrade klimt of ben ik afgeleid door een paar toekans of gieren die neerstrijken in de bomen voor ons. Er is zoveel te zien! De brulapen 's nachts zijn helaas iets minder. Wat een takke herrie. Gaat gewoon door de oordopjes, die je sowieso voor de oerwoud geluiden nodig hebt, heen. In Uvita ligt het National Park niet in het land en dus is het dit keer geen regenwoud maar bestrijkt het de kustlijn en een groot gedeelte van de zee. Weer eens wat anders. Waarom een groot beschermd gebied in de zee? Hier komen de walvissen elk jaar naar toe om hun jong te krijgen. Het warme ondiepe water is namelijk een uitstekende plaats hiervoor. Ze blijven 4 maanden en dan gaan ze terug naar o.a. Alaska en daar wil ik inderdaad niet zwemmen... Dus gelukkig voor ons kunnen we ze hier bewonderen. Hier is het zeewater namelijk echt warm, niet zo warm als de jacuzzi thuis maar echt veel warmer dan elk hotel zwembad en dus lig ik veel liever in de zee dan in het zwembad. Uiteraard hebben we weer wat boottochten gemaakt. In het mangrove gebied (grootste van Centraal Amerika) hebben we nog 2 flinke krokodillen gezien, verder gesnorkeld (uiteraard niet in de mangrove maar bij een groot rif in de oceaan met prachtige gekleurde vissen en koralen), primitief maar lekker geluncht op een bounty eiland en de walvissen van dichtbij bekeken. Zo verschrikkelijk mooi om te zien hoe ze op hun rug in het water vallen en die staartvin zo omhoog zien klappen op het water. Wat een kracht! Die kleintjes spelen, draaien en rollen om de moeder heen. Ze blijven heel dicht bij elkaar. Alle drie hebben we van deze vakantie toch op nummer 1 deze beleving staan en wel met stip!
Hierna nog één dag om terug te zakken naar de hoofdstad San José (leuk dat er een stad naar jou vernoemd is José !) met onderweg nog een bezichtiging van een kathedraal. Vlakbij het vliegveld leveren we de 4 wheeldrive auto (echt noodzakelijk met deze wegen) weer in en worden we maandagochtend rond 5 uur opgepikt en vangt de terugreis aan. Dinsdagochtend rond 7 uur lokale tijd landen we in Düsseldorf en ben ik precies op tijd om met mijn vader het opname gesprek in het ziekenhuis bij te wonen waar hij de volgende dag geopereerd wordt. Veel belangrijker én spannender dan alle vakanties bij elkaar. Terug naar de Nederlandse realiteit maar met prachtige belevenissen in onze herinnering.
Amigos, dank voor jullie leuke commentaren en wellicht tot een volgende reis.
Messica
De echte excursie werd natuurlijk een bezoek aan het National Park. Hier hebben we eindelijk luiaards gezien. Je hebt inderdaad rustig de tijd om de camera te pakken want ze bewegen in slow motion hoog in de bomen en dus lastig te vinden maar toch gelukt. Ook wasberen en veel apen gezien die zomaar voor je langs slingeren of springen dus je moet geen hartklachten hebben. Met een flinke klim naar een uitzichtpunt en 3 liter zweet armer had het hele gezin, een enkeling misschien iets meer, de totale workout van de dag weer gedaan. De hardloop outfit is de koffer helaas niet uit geweest. Te warm en/of te slechte wegen of te gevaarlijk. Je ziet het ook niemand doen dus het zal hier niet zo gezond zijn denk ik. In Nederland trainen we de kilo's er wel weer af. Edwin heeft nog geprobeerd een boottocht te boeken want hij wil heel graag nog een keer op zee vissen maar de prijzen liegen er niet om. Costa Rica heeft het toerisme ontdekt en je wordt hopeloos getild. 800 dollar voor een half dagje vissen is net iets teveel. Jammer. Ook de prijzen voor bijvoorbeeld het park zijn voor buitenlanders bijna 3,5 keer zoveel dan voor de Costaricanen zelf. Over discriminatie gesproken. Overigens klagen de inwoners zelf ook dat alles zo duur is voor ze. Ze moeten overal belasting voor betalen maar ik zie dat nou niet bepaald terug in het land. Er heerst veel armoede buiten de steden.
Na Manuel Antonio zijn we naar de alweer één na laatste bestemming gereden: Uvita ook gelegen aan de kust van de Stille Oceaan. We zitten in een lodge in het woud met een gruwelijk mooi uitzicht over de baai. Tijdens het ontbijt kun je de walvissen in de zee zien zwemmen. Voortdurend zit ik met de verrekijker over de oceaan te turen af en toe opgeschrikt door een aap die over de balustrade klimt of ben ik afgeleid door een paar toekans of gieren die neerstrijken in de bomen voor ons. Er is zoveel te zien! De brulapen 's nachts zijn helaas iets minder. Wat een takke herrie. Gaat gewoon door de oordopjes, die je sowieso voor de oerwoud geluiden nodig hebt, heen. In Uvita ligt het National Park niet in het land en dus is het dit keer geen regenwoud maar bestrijkt het de kustlijn en een groot gedeelte van de zee. Weer eens wat anders. Waarom een groot beschermd gebied in de zee? Hier komen de walvissen elk jaar naar toe om hun jong te krijgen. Het warme ondiepe water is namelijk een uitstekende plaats hiervoor. Ze blijven 4 maanden en dan gaan ze terug naar o.a. Alaska en daar wil ik inderdaad niet zwemmen... Dus gelukkig voor ons kunnen we ze hier bewonderen. Hier is het zeewater namelijk echt warm, niet zo warm als de jacuzzi thuis maar echt veel warmer dan elk hotel zwembad en dus lig ik veel liever in de zee dan in het zwembad. Uiteraard hebben we weer wat boottochten gemaakt. In het mangrove gebied (grootste van Centraal Amerika) hebben we nog 2 flinke krokodillen gezien, verder gesnorkeld (uiteraard niet in de mangrove maar bij een groot rif in de oceaan met prachtige gekleurde vissen en koralen), primitief maar lekker geluncht op een bounty eiland en de walvissen van dichtbij bekeken. Zo verschrikkelijk mooi om te zien hoe ze op hun rug in het water vallen en die staartvin zo omhoog zien klappen op het water. Wat een kracht! Die kleintjes spelen, draaien en rollen om de moeder heen. Ze blijven heel dicht bij elkaar. Alle drie hebben we van deze vakantie toch op nummer 1 deze beleving staan en wel met stip!
Hierna nog één dag om terug te zakken naar de hoofdstad San José (leuk dat er een stad naar jou vernoemd is José !) met onderweg nog een bezichtiging van een kathedraal. Vlakbij het vliegveld leveren we de 4 wheeldrive auto (echt noodzakelijk met deze wegen) weer in en worden we maandagochtend rond 5 uur opgepikt en vangt de terugreis aan. Dinsdagochtend rond 7 uur lokale tijd landen we in Düsseldorf en ben ik precies op tijd om met mijn vader het opname gesprek in het ziekenhuis bij te wonen waar hij de volgende dag geopereerd wordt. Veel belangrijker én spannender dan alle vakanties bij elkaar. Terug naar de Nederlandse realiteit maar met prachtige belevenissen in onze herinnering.
Amigos, dank voor jullie leuke commentaren en wellicht tot een volgende reis.
Messica
-
24 Augustus 2014 - 18:15
Lotte Romkes:
Hoi allemaal,
Leuke foto's en inderdaad en hele leuke tandarts. Bij hem ga je natuurlijk graag in de stoel zitten.
Afgelopen donderdag bij je ouders geweest. Wat een leuk appartement. Je vader kwam net van de bestraling thuis en je moeder had de taart al klaar gezet. Zo lief. Wij vonden dat ze er ontspannen bij zaten. Ze zijn in ieder geval blij dat ze bij jullie in de buurt wonen.
Je vader heeft uitgebreid kunnen vertellen over de onderzoeken. en de a.s. operatie en dat Marcel komt als hij in het ziekenhuis moet zijn.
Heel veel sterkte gewenst en houd je ons op de hoogte via een mailtje?
Lieft en tot ziens,
Lotte -
24 Augustus 2014 - 18:17
Heidi De Vries:
Weer van die mooie verhalen, zou jullie zo na willen doen. En jammer zeg dat die vulling eruit viel!!???? Goede reis terug, tot snel.xxx -
24 Augustus 2014 - 21:47
Lenie:
Ik zal een beetje mooi weer regelen als jullie weer huiswaarts keren. In ieder geval wat warmte. Het is hier koud en de regen voel ik ook regelmatig. Een hele goede terugreis gewenst. Tot spoedig Liefs Lenie -
25 Augustus 2014 - 09:07
Gerard:
Geweldige reis gehad, bedankt voor het mooie verslag. We horen de verhalen nog wel eens uitgebreid in Apeldoorn. Goede thuisreis en sterkte met vader.
Groet van Gerard en Jenny -
25 Augustus 2014 - 12:36
Silvia:
En ja hoor alweer een super mooi geschreven reisverslag! Heerlijk om te lezen!
Goede reis naar huis en veel Suc6 met de operatie van je vader.
Veel liefs Silvia
Xxxx -
25 Augustus 2014 - 17:02
Hans En Anneke:
Wat zijn we vereerd deze mooie en leuke verhalen te mogen mee beleven.
Ik heb het nooit zo op tandartsen, maar deze......!!!!!
Een goede terugreis en een behouden terugkomst. Sterkte met je vader en ook je moeder.
Ciao amigo, heel veel lieve groeten en hugs -
26 Augustus 2014 - 09:10
José:
Joh, wat weer een belevenissen op jullie bijzondere en mooie reis. En wat die tandarts betreft...een gaatje meer zou ook niet erg zijn ;-))
Een hele goede terug reis..misschien zijn jullie al wel geland.
Het allerbeste met je vader.
We spreken elkaar vast gauw.
Bedankt mevrouw de verhalen schrijfster!
Lieve groet,
Hans en José -
26 Augustus 2014 - 11:18
Emiel:
Heb weer genoten van al jullie verhalen en belevenissen.
Maar inderdaad veel spannender de komende tijd. Heel veel sterkte!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
