Montréal, Ben en Jerry en Cape Cod
Blijf op de hoogte en volg Messica
18 Juli 2016 | Verenigde Staten, West Yarmouth
Montréal is een waanzinnige stad. We hadden een luxe hoekappartement op de 1ste etage in Downtown midden in het historische gedeelte bij de oude haven. Een perfecte locatie. Op de brede vensterbanken kon je heerlijk zitten en beneden het volk voorbij zien lopen. Uiteraard hebben we ook de ondergrondse wereld gezien. Het Souterrain Ville. Een 32 km lang gangenstelsel waar je na een dag lopen nog niet alles hebt gezien. Onder elke wolkenkrabber zit een ruimte die weer verbonden is met het volgende gebouw. Zo loop je dus hele straten onderdoor. Alles is er: winkels, restaurants in elke nationaliteit, medische klinieken, scholen, kerken, kinderopvang, een Eaton (warenhuis) van 4 verdiepingen(!) sportscholen tot zelfs een ijsstadion aan toe. De gangen zijn van strak modern met kunst tot gezellig met zitjes en (nep)planten en boutiques. Op die gangen/ruimten is ook de metro aangesloten dus in feite hoef je in de winter als het echt steenkoud is niet buiten te komen. Wij wilden echter wel wat frisse lucht en dus hebben we de volgende dag met de gehuurde fietsen een fietstocht naar de eilanden gemaakt. We hebben zelfs op het formule 1 circuit, waar onze Max een aantal weken geleden nog gereden heeft, gefietst. Wel iets minder snel dat wel!
We zijn ook weer wat kwijtgeraakt. Traditiegetrouw zou ik bijna zeggen. Dit keer de Nikon fotocamera met toebehoren van Edwin. Zeg maar gerust een dingetje dit keer. Overal gezocht maar nix noppes nada. We dachten dat we de foto-tas in het restaurant de dag ervoor hadden laten staan (en dat deze daarna gejat was natuurlijk). Noëlle zei dat ze zeker wist dat we hem toen nog bij ons hadden maar dat vonden wij niet aannemelijk. We konden ons dat niet meer herinneren maar we hadden ook wat drank op! Uiteindelijk hebben we maar aangifte bij de politie gedaan maar op de terugweg herinnerden wij ons dat we na het restaurant ook nog in een klein kioskje waren geweest. Daar was de tas niet gevonden maar de eigenaar liet wel de camerabeelden van de vorige dag terugzien. Heel slim. Kom daar maar eens om in Nederland met de wet op de privacy bla bla. En inderdaad wie liep daar rond mét de tas over zijn schouder? Juist ja Edwin. Toen hadden we de tas dus nog wel! Hoe hadden we ook kunnen twijfelen aan Noëlle! Ze heeft een veel beter geheugen dan wij want ze wint altijd met memory! Afijn de tas kon dus nog maar op 1 plek zijn kwijtgeraakt, bij de fietsverhuur! Bingo! De eigenaar had ons al gebeld. Edwin heeft hem daar op de balie laten staan de dag ervoor. Extra strafpunten want we zijn er een paar uur lekker mee bezig geweest! Hij was zo opgelucht dat hij gelijk een tray bier voor het personeel heeft gekocht. Hij was zelf ook wel aan een biertje toe! Uiteindelijk hebben we de Notre Dame (waarvoor we in eerste instantie het fototoestel nodig hadden) toch nog weten te bewonderen. Een joekel van een altaar en het grootste orgel ter wereld. Best een leuk deuntje wat daar uitkomt!
Tijd om afscheid te nemen en verder te reizen. Onderweg hebben we de Ben en Jerry's ijsfabriek bezocht. Leuk om te zien hoe deze heren Ben Cohen en Jerry Greenfield begonnen zijn. Nu is het onderdeel van Unilever en kun je het over de hele wereld kopen. Uiteraard hebben we een ijsje gegeten met de allernieuwste smaak. Binnenkort vast ook in Nederland.
In het ski paradijs Killington hebben we overnacht. Nu is het meer een oord voor wandelaars maar in de winter schijnt hier de snelste skilift ter wereld te zijn. Via Woodstock (zonder festival..) gingen we naar Cape Cod. Het is te warm voor Boston dus zijn we daar voorbij gegaan. Dat doen we later in de week als het wat is afgekoeld. Cape Cod is een schiereiland en veel rijke Amerikanen hebben hier een tweede 'huisje'. Alles is groot in Amerika en de huizen ook. Kastelen zijn het soms met nog een lapje grond erbij. Er zijn ook veel producten. In de supermarkten heb je b.v. van Oreo koekjes wel 24 smaken! Zo heb je ijs speciaal voor honden (!) heel bijzonder allemaal. Ook het ontbijt is een uitdaging. De geserveerde silver dollar pancakes zouden bij ons een avondvullend programma zijn!
Vandaag hebben we gevist op zee. Met nog een aantal toeristen zijn we met een boot de zee op gevaren op jacht naar flounders (schol). Ra ra wie trok de allereerste flounder eruit? Jawel ik! Terwijl ik net nog tegen Edwin zei 'nou dat wordt natuurlijk helemaal niets met z'n allen zo naast elkaar'. Pats boem gelijk beet. Daarna helaas niets meer, ook niet bij Noëlle en Edwin en voor zijn humeur en ego (zijn staat van dienst als professionele visser ahum) natuurlijk niet al te best. Morgen gaan we Boston onveilig maken. Tot dan.
We zijn ook weer wat kwijtgeraakt. Traditiegetrouw zou ik bijna zeggen. Dit keer de Nikon fotocamera met toebehoren van Edwin. Zeg maar gerust een dingetje dit keer. Overal gezocht maar nix noppes nada. We dachten dat we de foto-tas in het restaurant de dag ervoor hadden laten staan (en dat deze daarna gejat was natuurlijk). Noëlle zei dat ze zeker wist dat we hem toen nog bij ons hadden maar dat vonden wij niet aannemelijk. We konden ons dat niet meer herinneren maar we hadden ook wat drank op! Uiteindelijk hebben we maar aangifte bij de politie gedaan maar op de terugweg herinnerden wij ons dat we na het restaurant ook nog in een klein kioskje waren geweest. Daar was de tas niet gevonden maar de eigenaar liet wel de camerabeelden van de vorige dag terugzien. Heel slim. Kom daar maar eens om in Nederland met de wet op de privacy bla bla. En inderdaad wie liep daar rond mét de tas over zijn schouder? Juist ja Edwin. Toen hadden we de tas dus nog wel! Hoe hadden we ook kunnen twijfelen aan Noëlle! Ze heeft een veel beter geheugen dan wij want ze wint altijd met memory! Afijn de tas kon dus nog maar op 1 plek zijn kwijtgeraakt, bij de fietsverhuur! Bingo! De eigenaar had ons al gebeld. Edwin heeft hem daar op de balie laten staan de dag ervoor. Extra strafpunten want we zijn er een paar uur lekker mee bezig geweest! Hij was zo opgelucht dat hij gelijk een tray bier voor het personeel heeft gekocht. Hij was zelf ook wel aan een biertje toe! Uiteindelijk hebben we de Notre Dame (waarvoor we in eerste instantie het fototoestel nodig hadden) toch nog weten te bewonderen. Een joekel van een altaar en het grootste orgel ter wereld. Best een leuk deuntje wat daar uitkomt!
Tijd om afscheid te nemen en verder te reizen. Onderweg hebben we de Ben en Jerry's ijsfabriek bezocht. Leuk om te zien hoe deze heren Ben Cohen en Jerry Greenfield begonnen zijn. Nu is het onderdeel van Unilever en kun je het over de hele wereld kopen. Uiteraard hebben we een ijsje gegeten met de allernieuwste smaak. Binnenkort vast ook in Nederland.
In het ski paradijs Killington hebben we overnacht. Nu is het meer een oord voor wandelaars maar in de winter schijnt hier de snelste skilift ter wereld te zijn. Via Woodstock (zonder festival..) gingen we naar Cape Cod. Het is te warm voor Boston dus zijn we daar voorbij gegaan. Dat doen we later in de week als het wat is afgekoeld. Cape Cod is een schiereiland en veel rijke Amerikanen hebben hier een tweede 'huisje'. Alles is groot in Amerika en de huizen ook. Kastelen zijn het soms met nog een lapje grond erbij. Er zijn ook veel producten. In de supermarkten heb je b.v. van Oreo koekjes wel 24 smaken! Zo heb je ijs speciaal voor honden (!) heel bijzonder allemaal. Ook het ontbijt is een uitdaging. De geserveerde silver dollar pancakes zouden bij ons een avondvullend programma zijn!
Vandaag hebben we gevist op zee. Met nog een aantal toeristen zijn we met een boot de zee op gevaren op jacht naar flounders (schol). Ra ra wie trok de allereerste flounder eruit? Jawel ik! Terwijl ik net nog tegen Edwin zei 'nou dat wordt natuurlijk helemaal niets met z'n allen zo naast elkaar'. Pats boem gelijk beet. Daarna helaas niets meer, ook niet bij Noëlle en Edwin en voor zijn humeur en ego (zijn staat van dienst als professionele visser ahum) natuurlijk niet al te best. Morgen gaan we Boston onveilig maken. Tot dan.
-
19 Juli 2016 - 08:08
Tonie Arriens :
Fijn om weer een stukje van jullie reis mee te maken je hebt toch wel begrepen dat van elke bezienswaardigheden ik een plankje in de kast heb vrijgemaakt. -
19 Juli 2016 - 08:20
Marike:
Haha geweldig weer. Jullie kunnen oook gewoon niet meer zonder Noelle op vakantie dat blijkt wel weer! Dikke kus -
19 Juli 2016 - 09:03
José:
Geweldig weer. Wat een wereld zo onder de grond. Het zal ook niet waar wezen. LOST -
19 Juli 2016 - 15:41
Hans En Anneke:
Heerlijk weer zo'n relaxed vakantieverhaal.
Noelle is jullie steun en toeverlaat. Jullie worden ouder pappie (en mammie).
We verheugen ons op het volgende verslag.
Liefs van ons. -
19 Juli 2016 - 15:59
Ruby:
wat klinkt het weer geweldig!!!
Lang leve Noëlle. Goed geheugen ;)
Geniet van mijn favoriete bestemming Boston!!! -
19 Juli 2016 - 20:39
Lenie:
Mooi verhaal weer Messica. Steeds weer genieten wat jullie beleven en meemaken.
Ik geniet ervan.
Dank !!!!!! -
19 Juli 2016 - 21:36
Huib Alias Sinterklaas:
Gelukkig lopen jullie ongelukjes en pechgevalletjes steeds weer goed af. Het voordeel is dat je telkens een borrel op de goede afloop kunt drinken. Mooi toch? Wordt vervolgd. Pas maar goed op je ouders Noëlle! -
19 Juli 2016 - 22:06
Angelique:
Leuk verslag weer -
19 Juli 2016 - 22:06
Angelique :
Oreo koekjes voor Bob wel meegenomen ? -
22 Juli 2016 - 11:08
Gerarde En Heidi:
Mooie verhalen weer, trouwens, Jerrina had graag meegegaan naar ben en jerry's...... favoriete ijs. Veel plezier nog. En noelle......pas je een beetje op ze? Haha -
24 Juli 2016 - 00:04
Marjolein En Guus :
Wij willen ook Ben en Jerry's!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
